Διατροφή για Πολυάσχολους
«Εργάζομαι πολλές ώρες και δεν προσέχω τι τρώω.»
Οι άνθρωποι που είναι πολυάσχολοι είναι λογικό να μην προλαβαίνουν ή να μην έχουν την διάθεση να οργανώσουν τα ψώνια τους και να προετοιμάζουν τα γεύματα τους. Την ίδια στιγμή, η ανάγκη τους είναι να έχουν
- πνευματική διαύγεια
- συγκέντρωση
- παραγωγικότητα
- ικανότητα λήψης αποφάσεων
- συναισθηματική διαχείριση
- ποιοτική ξεκούραση
- ποιοτικό ύπνο
Και φυσικά οι δύο παράγοντες που τα ενισχύουν αυτά με έναν φυσικό τρόπο είναι η ισορροπημένη διατροφή και η άσκηση, που δρα ως ένα φυσικό αγχολυτικό.
Για το σκοπό αυτό δημιουργήσαμε αυτή την υπηρεσία στην οποία προσαρμόζουμε την διατροφή πάνω στις ανάγκες του ατόμου και στις συνθήκες της εργασίας του. Η υπηρεσία αυτή περιλαμβάνει:
- Τη δυνατότητα προσαρμογής των γευμάτων και του προγράμματος σε μια απαιτητική καθημερινότητα
- Εκπαίδευση για καλύτερη οργάνωση π.χ. ψώνια, ετοιμασία έξυπνων σνακ.
- Έτοιμες ευέλικτες λύσεις τελευταίας στιγμής, σε περίπτωση που κάτι προκύψει στο πρόγραμμα π.χ. ένα meeting, ένα project με συγκεκριμένο deadline.
- Συνεργασία με μαγειρείο για την εξασφάλιση ενός ποιοτικού μεσημεριανού γεύματος (συγκεκριμένη ποσότητα, λάδι, αλάτι), που εξυπηρετεί τις ανάγκες του διαιτώμενου
- Εκπαίδευση για το γεύμα στην έξοδο, που είναι πιθανό να προκύπτουν συχνά λόγω επαγγελματικών συναντήσεων
- Δυνατότητα να γίνονται μερικές συνεδρίες εξ’ αποστάσεως, σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η μετακίνηση στο γραφείο.
- Τρόποι ένταξης της άσκησης σε μια απαιτητική καθημερινότητα.
«Αυτός που δεν βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί με την υγεία του, θα χρειαστεί να βρει χρόνο για να ασχοληθεί με την πάθησή του.»
Είναι πολύ εύκολο να μας αφήσουμε έξω από την εξίσωση που καλούμαστε να λύσουμε κάθε μέρα, είτε στην επιχείρησή μας, είτε στην προσπάθειά μας να διαχειριστούμε πολλές καταστάσεις ταυτόχρονα. Ποιο είναι όμως το νόημα σε όλα αυτά; Τι μένει τελικά μετά από όλη αυτή την «τρεχάλα»;
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που χρειάζεται να μάθει ο δυτικός άνθρωπος είναι να βάζει όριο, να κάνει μια παύση, να δίνει προτεραιότητα στον εαυτό του και να τον φροντίζει. Η ματαιοδοξία τον οδηγεί σε μια υπερδραστηριότητα και η λύπησή του να βάζει πάντα τους άλλους σε προτεραιότητα («να είναι καλά οι άλλοι») να νιώθει αδικημένος («εμένα δεν με σκέφτεται κανείς»). Αυτά είναι μερικά από τα πιο παθολογικά μοντέλα της εποχής μας, που εξουθενώνουν ψυχικά και σωματικά έναν άνθρωπο.